Vijftig jaar geleden, op oudejaarsdag 1974, sloot de laatste steenkolenmijn in Nederland.
In de Oranje-Nassau I-mijn in Heerlen werd die dag de laatste lading kolen naar boven gehaald.
Een tijdperk waarin mijnbouw voor vele duizenden Limburgse families een belangrijke levensader vormde.
Het was een ingrijpende gebeurtenis die bij veel Limburgers van de oudere generaties nog in het geheugen gegrift staat.
Fysieke herinneringen aan het mijnverleden zijn er helaas ook.
Bijvoorbeeld in de vorm van schade aan woningen van inwoners in de voormalige mijngebieden.
Dit als gevolg van de na-ijlende effecten van de steenkoolwinning.
Gedeputeerde Elianne Demollin-Schneiders (Mijnbouwschade): “Als ik in dit kader een boodschap voor de toekomst mag uitspreken, dan is het dat alle bewoners die schade denken te hebben als gevolg van de mijnbouw van weleer, deze schade in 2025 eindelijk kunnen melden.
Samen met het ministerie van Klimaat en Groene Groei hopen we hier volgend jaar onze schouders onder te kunnen zetten.
Dat moet erin resulteren dat inwoners hun schade kunnen regelen bij het Instituut Mens, Milieu en Mijnbouw Limburg (I3ML) dat de schadeclaims gaat afhandelen.
Bron & Foto: Gouvernement
